Cieszę się na powrót do moich kochanych parafialnych górali.

Cieszę się z obecności moich kochanych gości.

Czas szybko mknie, ale cieszę się, że można go zatrzymać czasem w kadrze.

Często nie nadążam za tym co się dzieje dookoła mnie, ale cieszę się, że udaje mi się łapać chwile.

I choć nieraz chciałbym być bardziej tu i tam to cieszę się z tego co mi dane było i jest.

Niedosyt pozostaje wielki, ale nadzieja jeszcze większa.

Fajnie, że za tym kryje się On

Dzięki Boże, że jesteś…

Dzięki za "zaciesz" ;)