Każdy ma go w życiu.

Jest w tym jakaś tajemnica.

Dużo można o nim mówić i pisać.

Pozostawia jednak kurtynę niedopowiedzenia.

Powoli się go uczę.

Nieraz mnie zaskakuje.

Dziękuję Ci, Jezu, za Twój i moj krzyż

 i za Twoje towarzystwo.

Niech Twój Krzyż zawsze będzie wywyższony.

Te powyższe mikro-rozkminy to z racji dzisiejszej uroczystości. Szczególnie bliskie stają mi się ostatnio klimaty Nikodemowe: pytać, słuchać, szukać pośród nocy. Najważniejszy jest ON i okazja spotkania z NIM.

A minione dni – standardowo: żwawo, pracowicie, pośród parafian. W Boliwii trwa miesiąc biblijny. Słowo zaprasza, więc korzystam i przekazuję. Niby zwykła codzienność, a jednak wciąż urokliwa. W towarzystwie krzyża idę dalej.

Pozdrawiam i przyznaję, że nieraz zapominam zrobic więcej zdjęć i video z codzienności dla Was. Wybaczcie;)

Dzięki, że jesteście.

Pokój Wam!

+